Bir Madenin Altında Kaldı Yüreğim...

Dün Manisa'nın Soma ilçesindeki kömür ocağında hayatını kaybedenlerin haberlerini izledim/okudum. Ailesinin geçimini sağlamak için yerin metrelerce altına giren o canların hayatları maalesef bu kadar ucuz. Ülke olarak, devlet olarak, millet olarak kanayan yaralarımızdan bir tanesidir. Ülkede iş güvenliği ve sağlığı eğitimi almış ve bu konuda uzman olarak çalışan onca insan olmasına rağmen hala böyle sudan sebeplerden yüzlerce canımızı toprağa verebiliyoruz.

Dünden beri haberleri takip ediyorum. Her ağızdan bir açıklama çıkıyor. Kimse çözüm üretmiyor. 

Ulusal Yas İlan Edilsin!

Kömür Ocağında hayatını kaybedenler için ulusal yas ilan edilmeli. Devlet politikası haline getirilmelidir.

Çizmelerimi çıkarayım Sedye Kirlenmesin!

Ayrıca madenden yaralı kurtarılan bir işçinin ambulansa bindirilirken  "Çizmelerimi çıkarayım mı? Sedye kirlenmesin." demesi beni yürekten yaraladı. Boğazım düğümlendi, gözlerim doldu.

Ey güzel kardeşim, senin ailene yedirdiğin her lokma temiz, tertemiz... Bırak kirlensin sedyeler...

Bir avuç kömür için bir ömür heba eden kardeşim, yüreğinden öpüyorum seni..

Babası Maden ocağında çalışan bir öğrencinin çizdiği resim ise herşeyi çok iyi özetliyor.

Kömür ocağında hayatını kaybeden kardeşlerimize Cenab-ı Allah'tan rahmet , yüce Türk Milletine baş sağlığı dilerim.

BAŞIMIZ SAĞOLSUN...